zaterdag 30 augustus 2008

Reisverslag 51

Kyrkyzstan: van de grens naar het Yssik Köl meer.

Yssik Köl betekent “warm meer”. Deze naam heeft het waarschijnlijk gekregen omdat zelfs bij een hoogte van 1600m het meer ook gedurende de strenge winters niet bevriest. De thermische activiteit en het zoutgehalte zorgen hiervoor. Het meer is meer dan 170km lang en 60km breed en is omgeven door met sneeuw bedekte bergen van tussen de 4000 en 5000m hoog. Wij hadden besloten om, op weg naar Bishkek, een aantal dagen aan de noordkant van het meer door te brengen. Aan die kant zouden er meer mogelijkheden zijn om met de campers direct aan het meer te staan. Na een paar vergeefse pogingen om een mooi plaatsje te vinden, hadden we een mooie plaats aan het meer gevonden waarvan helaas de weg er naar toe problematisch was. We moesten met de campers over een sloot waarvan de diepte wat onderschat was. Met gevolg dat zowel wij als Adolf muurvast kwamen te zitten en eruit gesleept moesten worden. Maar het leek allemaal de moeite waard te zijn geweest tot een paar campers bezoek kregen van een vervelende dronken en agressieve soldaat die een mobiele telefoon en een digitale camera wilde hebben. Toen hij de telefoon niet snel kreeg beweerde hij dat hij de telefoon de volgende dag terug zou brengen. Ha, Ha!

Om 2 uur s’nachts werd er bij Adolf en Jitka op meerdere plaatsen tegelijk op de camper geslagen. Ze zagen drie mannen waarvan er één op dat moment de poten onder de markies wegschopte. Hierop begon Jitka te gillen en dreigde de mannen met een bezem te lijf te gaan.
Hartmut werd door het gegil wakker en waarschuwde Jörn. Ze dachten dat het een overval was en gingen met een stuk hout op het gegil af. Hierop bedaarde de dronken mannen en beweerde militairen te zijn. Kort daarna verscheen er nog een vierde man (ook dronken) die zei dat hij een officier was van de nabij gelegen kazerne. Ze wilde dat we onmiddellijk zouden vertrekken omdat er een schietoefening werd gehouden op het terrein waar we stonden. Nadat het hun duidelijk was gemaakt dat het onmogelijk was in het donker te vertrekken, gingen ze akkoord met 6 uur en even later met 10 uur op voorwaarde dat we naar een ander deel van het terrein zouden verhuizen. Ria en ik hadden van het kabaal niets gehoord en werden door Jörn om 3 uur gewekt met de mededeling dat we moesten verhuizen.
Net voor vertrek ontdekte Adolf dat ze niet alleen zijn markies hadden beschadigd maar ook zijn nummerplaat hadden gestolen. Toen we om 11 uur wegreden was er op het terrein nog niets te bekennen en we hadden nog geen schot gehoord.

Zoals je op de foto’s kunt zien, hebben we 30km verder langs het meer een mooie plaats gevonden waar we 3 dagen hebben genoten van het uitzicht over het meer, de bergen en het heerlijke klimaat.

Reisverslag 51 - Foto's


Toen we over de grens waren, veranderde het landschap heel snel.


Mogen wij er even langs a.u.b?


De bijenkorven zijn hier verplaatsbaar met grote trailers en de imker leeft er op in een klein hutje.


Ook in Kyrkyzstan kunnen we langs de weg water tanken.(Adolf)

Reisverslag 51 - Foto's


De eerste bezoekers in Kyrkyzstan.


De VW Camper moest uit de sloot getrokken worden.(Adolf)


Leuk spelletje.(Adolf)


Voorbereidingen om geen tweede keer vast te komen zitten.(Adolf)


Ruiter met de typische Kyrkyzstan "Ak Kalpak" hoed van vilt.

Reisverslag 51 - Foto's


Langs het Yssyk Kol meer rijd je kilometers lang door een haag van populieren.


Ria verkent onze nieuwe plaats.


Mooi plaatsje met de besneeuwde bergen aan de overkant.


Telefoto van de bergen aan de overkant.

Reisverslag 51 - Foto's


Een herder zat met twee jonge egeltjes op het strand te spelen, die hij met een plastic draad vastgebonden had.


Ook de lokale bevolking geniet van een picnic (met veel wodka) aan het meer.

zaterdag 23 augustus 2008

Reisverslag 50

Kazakstan: van Almaty naar de grens van Kyrkyzstan.

Onderweg naar Almaty werd Hartmut gestopt door de politie. Hij had 80 km gereden en volgens de politie mocht je daar maar 70 km rijden. “Hoezo, er staan toch geen borden?” “Nee, maar je hoort te weten dat een vrachtwagen maar 70 mag rijden”. Maar ik ben geen vrachtwagen, ik ben een Camper”. “Nee, je bent een vrachtwagen”. Hij moest aanvankelijk 6000 Tenge betalen. Maar, na wat onderhandelen, ging de agent akkoord met 4000 Tenge (22 Euro). De agent wilde het geld niet aanpakken, hij mag immers geen steekpenningen aannemen. Hartmut moest het geld op de automat laten vallen.

Almaty (http://en.wikipedia.org/wiki/Almaty) is een grote stad met 1.3 miljoen inwoners. Het was de hoofdstad van Kazakstan tot 1997. Het is een westers uitziende stad. Alleen de overheidsgebouwen en monumenten herinneren nog aan de Sovjet Unie vanwege de typische architectuur uit die tijd. De stad is een groene oase, gelegen tegen de met sneeuw bedekte bergen die de grens vormen met Kyrkyzstan. Nergens hebben wij zoveel grote en dure auto’s zien rijden. Veel auto’s rijden nog steeds met een D of CH sticker etc. en zijn blijkbaar als gebruikte auto’s ingevoerd. Wij werden aangeraden goed te kijken, want misschien zou onze gestolen mercedes hier ook wel eens rond kunnen rijden.

Op weg naar Kyrkyzstan, 200 km van Almaty, bezochten we de Charyn Canyon. De Charyn rivier heeft in de dorre steppe een grote canyon gemaakt, die in grootte niet vergelijkbaar is met de Grand Canyon maar ook zeker de moeite waard is. Vanaf de hoofdweg gaat een 10km lange onverhard pad naar het deel van de canyon dat men kan bezoeken en men het Kastelen Dal heeft genoemd.

De grens overgang van Kazakstan naar Kyrkyzstan was probleemloos. Nergens waren we zo snel de grens over. Bij Kyrkyzstan hoefde we niet eens uit de auto te komen. De grenspolitie deed het schrijf- en loopwerk voor ons.

Reisverslag 50 - Foto's


In het meloenseizoen wonen de verkopers met gezin in de bushokjes.


Een merkwaardig tankstation.


Ingevoerde vrachtwagens worden maar zelden overgespoten.


De "houten" Zenkov Cathedraal in het Panfilov park.


Zijaanzicht van de kleurrijke Cathedraal.

Reisverslag 50 - Foto's


Het Oorlogsmonument 1917-1920 & 1941-1945.


Bruidje bij het Oorlogsmonument.


Het oude Parlementsgebouw. Een voorbeeld van Sovjet architectuur.


De kokkin heeft een vrije avond.


Dansen in het park bij "Live Music".

Reisverslag 50 - Foto's


Regenboog bij het "Abay State Opera & Ballet Theatre".


Ria is in Almaty naar de kapper geweest.


Presidential Residence.


Het onafhankelijkheidsmonumentmet de Golden Man boven op de zuil.

http://en.wikipedia.org/wiki/Issyk_kurgan



De Golden Man op een sneeuwluipaard met vleugels.

Reisverslag 50 - Foto's


Het zuiden van Almaty ligt tegen de bergen aan.



De Kök-Töbe kabelbaan


Ondergaande zon over Almaty.


Aankomst bij de Charyn Canyon.


De Charyn Canyon.

Reisverslag 50 - Foto's


Fotograaf fotografeert fotograaf.(Adolf)


Van de canyon terug naar de hoofdweg.(Adolf)


De laatste kilometers naar de grens was de weg bijzonder slecht.


De Kyrkyzstan grensovergang. (Adolf)


Gewoon een mooi plaatje. (Adolf)

donderdag 14 augustus 2008

Reisverslag 49

Kazakstan: van de Russische grens via Astana en het Balkhash meer naar Almaty.

Kazakstan is een heel groot land. Het is meer dan 60 keer zo groot als Nederland en heeft maar 15 miljoen inwoners. Buiten de grote steden wonen erg weinig mensen. Je moet soms een paar uur rijden, door de eindeloze steppen, om weer een dorp tegen te komen.
Van de grens naar Pavlodar reden we meer dan 50 km langs enorme grote velden met zonnebloemen maar de rest van de 1950 km naar Almaty bestond het landschap uit louter steppen.

De drie vrouwen van ons gezelschap moesten zich, om verschillende redenen, binnen 5 dagen in Kazakstan registreren. We besloten dit in de eerste de beste stad, Pavlodar, te doen. We hadden het kantoor snel gevonden maar werden er van “het-kastje-naar-de-muur” gestuurd. Ze zeiden o.a. dat het niet mogelijk was omdat we geen hoteladres hadden. We besloten echter niet weg te gaan zonder de registratie en uiteindelijk zocht de beambte zelf een hotel op in het telefoonboek en belde het hotel voor het adres.

De politie in Kazakstan maakt goed gebruik van hun afgedankte auto’s, ze worden als dummy’s langs de weg gezet. En het werkt, want mocht je te hard rijden, dan pas je toch je snelheid aan tot je ziet dat je voor de gek gehouden bent. Als afwisseling zetten ze ook nieuwe politieauto’s langs de weg maar dan zijn ze geschilderd op ware grootte op een stuk triplex.

Kazakstan is een onafhankelijke republiek sinds 1991 en word met ijzeren hand geregeerd door President Nazerbajev. Hij besloot in 1994 de hoofdstad te verhuizen van Almaty naar Astana. Sinds 1997 is Astana de hoofdstad en wordt er verwoedt van alles gebouwd. Het nieuwe regeringscentrum ziet er heel aantrekkelijk en futuristische uit en moet in 2010 klaar zijn. Het opvallende Bayterek Monument staat in het midden van het nieuwe centrum en bestaat uit een 97m hoge staalconstructie met bovenop een grote gouden bal. Bayterek is de naam van een legende. De gouden bal symboliseert een gouden ei dat boven in een populier boom ligt. Het ei bevat de geheimen van het menselijke geluk en ligt buiten het bereik van de gewone mensen. Van uit de bal heb je een geweldig uitzicht over het nieuwe centrum. Ook ligt er een gouden afdruk van de hand van de president. Als je, je hand er op legt kan je een wens doen. Ria deed dat ook en kijk maar eens op de foto hoe heimelijk ze lacht. Ze zegt niet wat ze gewenst heeft. Blijkbaar mag dat ook niet als je enige kans wilt hebben dat de wens in vervulling gaat.

Kazakstan is rijk aan grondstoffen, die er helaas ook voor zorgen dat de luchtvervuiling in enkele steden waar we doorreden, zoals Karagandar en Balkhash, onverdraaglijk was.

Op weg naar Almaty hebben we nog een paar aangename dagen doorgebracht aan het grote Balkhash meer, bij 42 graden in de schaduw. Het meer is waarschijnlijk het zelfde uitdrogings lot beschoren als het Aral meer. De belangrijkste waterbron is namelijk de Ili rivier die uit China komt en daar voor allerlei doeleinden wordt afgetakt. Het meer beslaat nu nog een oppervlakte van 40% van Nederland.

PS: wij zijn nu in Almaty en vertrekken 15 augustus naar Kyrkyzstan.

Reisverslag 49 - Foto's


Zonnebloemen zo ver het oog reikt.




De begraafplaatsen zijn heel bijzonder in Kazakstan. (Adolf)


Het Bayterek Monument (toren).


Blik van de toren naar het President's Paleis.

Reisverslag 49 - Foto's


De VW Camper was ook in Astana.


Het President's Paleis.


Regeringsgebouwen.


Ria met een (mannetjes) pauw.


Ria en Jitka in de Bol van de Bayterek toren.